خودکشی، چالش بزرگ سلامت روانی - اجتماعی
با توجه به روند رو به رشد آسیب‌های اجتماعی کشور در دهه‌های اخیر، در آبان 1394، مقام معظم رهبری با هدف مدیریت، کنترل و کاهش آسیب‌های اجتماعی به ویژه با رویکرد پیشگیری اجتماعی، خواستار اهتمام جدی تمامی دستگاه‌ها و سازمان‌های ذیربط برای مداخله و کاربست راهکارهای منطقی و موثر در این زمینه شدند.
در همین راستا و براساس طرح تقسیم کار ملی برای کنترل و کاهش آسیب‌های اجتماعی، وزارت بهداشت به عنوان دستگاه اصلی و مسئول «اختلالات روانی و رفتارهای پرخطر» معرفی شد و به برنامه‌ریزی و سیاستگذاری برای عملیاتی کردن اقدامات سلامت روان از جمله در زمینه کاهش اختلالات روانی، خلقی – اضطرابی، توقف رشد میزان خودکشی و افزایش نرخ امید به زندگی در کشور پرداخت.
کارگروه تخصصی شکل گرفته به این منظور با عنوان سلامت روان، برنامه‌هایی همچون ارتقای ثبت سامانه خودکشی به صورت آنلاین در تمام دانشگاه‌های علوم پزشکی، اجرای برنامه پیشگیری از خودکشی مجدد از طریق پیگیری فعال در چهار دانشگاه اولویت دار ایلام، لرستان، کرمانشاه و ارومیه، ظرفیت‌سازی از طریق برگزاری کارگاه‌های آموزشی برای کارشناسان و کارکنان بیمارستان‌های مجری برنامه در 4 استان پیش گفته و افزایش دسترسی جمعیت عمومی و افراد در معرض و اقدام‌کنندگان به خودکشی به خدمات سلامت روان از طریق حضور کارشناس سلامت روان در پایگاه‌های سلامت و مراکز جامع سلامت را با هدف پیشگیری از خودکشی، طرح‌ریزی و اجرا کرده است.
معاونت اجتماعی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیز به عنوان متولی حوزه پیشگیری و کاهش آسیب‌های اجتماعی، در ستاد وزارتخانه، برنامه‌های موثر دیگری را برای پیشگیری از آسیب اجتماعی از جمله خودکشی به شرح زیر در دست اقدام دارد: راه‌اندازی کانون‌های سلامت محله با تمرکز بر حمایت اجتماعی؛ برگزاری مجامع سلامت در سطوح محله، شهرستان و استان با هدف همگرایی سازمان‌ها و شرکای اجتماعی سلامت برای مهار و کنترل آسیب‌های اجتماعی و تاکید بر انگ‌زدایی با طراحی و اجرای طرح‌هایی مانند سراج (پروژه پیشگام خدمات جامع سلامت روانی و مراقبت‌های اجتماعی) در سطوح شهرستانی.